កាសែត Daily Telegraph បានរាយការណ៍ថា បុរសៗកម្របង្ហាញវត្ដមានក្នុងភូមិស្រីលវោក្នុងភាគអាគ្នេយ៍ប្រទេស ប្រេស៊ីលណាស់។ ពួកគេភាគច្រើនបានចាកចេញទៅស្វែងរកការងារនៅទីក្រុង ដោយបន្សល់ទុកក្រុមស្ដ្រីសុទ្ធ។
កាសែតដដែល បានបន្ដថា ក្រៅពីនេះ នារីក្នុងភូមិ ណូយវ៉ា ឌូខូរដៃរ៉ូ ជាប់ងារជាមួយស្រីស្អាតដែលល្បីល្បាញទូទាំងប្រទេសប្រេស៊ីល។
កញ្ញាបានត្អូញត្អែរថា៖ «ខ្ញុំមិនបានថើបប្រុសៗអស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ។ យើងមានក្ដីប្រាថ្នាចង់មានសង្សារ និងរៀបការ។ ប៉ុន្ដែយើងចូលចិត្ដរស់នៅទីនេះជាជាងការចាកចេញទៅរកស្វាមី»។
ទោះយ៉ាងណា រឿងរ៉ាវនៅនគរស្រីលវោនេះវាកើតចេញពីអតុល្យភាពនៃយេនឌ័រកាលពី រាប់រយឆ្នាំមុន។ ទីក្រុងដែលមានឈ្មោះថា «Bride of the Lamb» ត្រូវបានកសាងឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៨៩១ ដោយស្ដ្រីម្នាក់ឈ្មោះ ម៉ារៀ សេនញូរីញ៉ា ដេលីម៉ា ក្រោយពីនាងត្រូវបានរកឃើញថា ជាស្ដ្រីក្បត់ចិត្ដស្វាមី និងត្រូវបាននិរទេសពីផ្ទះ និងព្រះវិហារ។
បច្ចុប្បន្នចៅស្រីរបស់ ម៉ារៀ សេនញូរីញ៉ា ដេលីម៉ា នៅរស់រានមានជីវិតអាស្រ័យជីវភាពក្នុងជ្រលង និងភូមិ ណូយវ៉ា ឌូខូរដៃរ៉ូ។ ភូមិនេះក៏នៅតែគ្រប់គ្រងដោយស្ដ្រី ដែលមិនចង់បោះបង់នគររបស់ខ្លួនឡើយ។
ហ្វ៊ើរណាន់ដេស បានព្រមានថា៖ «យើងចង់ស្គាល់បុរសៗ ដែលព្រមចាកចេញពីសង្គមពួកគេមករួមរស់ជាមួយយើង។ ដំបូងពួកគេចាំាបាច់យល់ព្រមធ្វើតាមការស្នើ និងរស់តាមច្បាប់ទម្លាប់របស់យើង»។
ប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ទៀត អាយុ ៤៩ ឆ្នាំ រ៉ូសាលី ហ្វ៊ើរណាន់ដេស បានថ្លែងថា៖ «យើងមានព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងចិត្ដ។ ប៉ុន្ដែយើងមិនគិតថា យើងត្រូវតែទៅព្រះវិហាររៀបការនៅចំពោះមុខលោកអាចារ្យ ឬឲ្យកូនចូលជាសាវ័កសាសនាឡើយ។ ទាំងនោះគឺជាច្បាប់ដែលបង្កើតដោយបុរស»។
នាងបានបន្ដថា៖ «មានរឿងរ៉ាវជាច្រើនដែលស្ដ្រីធ្វើបានប្រសើរជាងបុរស។ ទីក្រុងយើងស្អាត មានរបៀបរៀបរយ និងសុខក្សេមក្សាន្តជាងទីក្រុងកាន់កាប់ដោយបុរស»។
រ៉ូសាលី បានបន្ថែមថា៖ «នៅពេលមានបញ្ហា ឬជម្លោះកើតឡើងយើងដោះស្រាយដោយប្រើវិធីបែបមនុស្សស្រី ដោយសន្ដិវិធីជាជាងការប្រើកម្លាំង»។
ការចិញ្ចឹមសត្វគោ មាន់ និងដំណាំសណ្ដែក ស្រូវ ត្រសក់ ត្រប់ ទាំងអស់សុទ្ធតែជាផលានុផលរបស់ស្ដ្រី។ ពួកនាងនៅតែអះអាងថា រីករាយក្នុងការរស់នៅតាមសមាអាជីវោក្រោមការដឹកនាំរបស់ស្ត្រី៕ HR