Sunday, November 15, 2015

Filled Under:

ឪពុកម្តាយគួរធ្វើយ៉ាងណា នៅពេលកូនមានការប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្តនៅវ័យមុនកុមារភាព

ឆ្លងកាត់តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយបានបង្ហាញ ពីការលូតលាស់រាង្គកាយ បានបញ្ជាក់ថា កូនក្មេង តាំងពីនៅជាទារក  ប្រហែលជាអាចមានផលប៉ះពាល់ដោយព្រឹត្តការណ៍ដែលបានគំរាមកំហែង ពីសុវត្តិភាពរបស់ពូកគេ ឬ​ពីឪពុកម្តាយ​ ហើយរោគសញ្ញារបស់ពួកគេត្រូវបានចងក្រងជាពត៌មានទុកផងដែរ។
ការប៉ះទង្គិចទាំងនេះអាចជាលទ្ធផលនៃអំពើហឹង្សាខាងក្នុងដែលអាចជាចេតនា ដែលមានដូចជា ការប៉ះពាល់លើរូបរាងកាយរបស់ក្មេង ការរំលោភបំពានផ្លូវភេទ អំពើហឹង្សាក្នុងគ្រួសារ  លទ្ទផលនៃគ្រោះធម្មជាតិ គ្រោះថ្នាក់ ឬ សង្រ្គាម។ កូនតូចៗ ក៏អាចមានបទពិសោធន៏ ការប៉ះទង្គិច ពីការតានតឹងចិត្ត ដែលធ្វើឲ្យមានការឈឺចាប់ ឬក៏បាត់បង់ឪពុកម្តាយ​ ឬអ្នកមើលថែរ។ ស្ទើតែទាំងអស់នៃការប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្តធម្មតាៗអាចមានផលប៉ះពាល់ដល់កូនក្មេងរួមមាន៖ គ្រោះថ្នាក់ ការប៉ះទង្គិចលើរូបរាង្គកាយ ការរំលោភ ​ការប្រមាថ និងរួមបញ្ចូល ទាំងការប្រើអំពើ​ហិង្សា ក្នុងគ្រួសា ឬសហគមន៍ផងដែរ។
រោគសញ្ញានិង​ទំនាក់ទំនងអាក្បកិរិយា​ ធ្វើឲ្យមានការប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្ត
ក្មេងដែលមានបទពិសោធន៍ប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្តអាចនិងមានអាកប្បកិរិយា តាម​កំរិតផ្សេងៗ ធ្វើឲ្យក្មេងមួយចំនួន ពិបាកនឹងមានសម្ថភាពក្នុងការទំនាក់ទំនង  វាពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ចំពោះឪពុកម្តាយ និងវ័យជំទង់ដែលត្រូវយល់ដឹង​ពីរោគសញ្ញាដែលអាចកើតមាន។ បើយោងទៅតាម National Child Traumatic Stress Network កុមារអាចប្រកាន់នូវភាពរឹងរូស​ និងការភយ័ខ្លាច នៃស្ថានភាពថ្មីៗ បានយ៉ាងងាយស្រួល វាមានការពិបាកក្នុងការលួងលោម ឬក្នុងការឈ្លានពាន ហើយនឹងខ្វះការគិត ។ពួកគេក៏អាចមានបញ្ហាដំណេក ឬបទពិសោធន៏បរាជ័យក្នុងការអភិវឌ្ឃជំនាញផងដែរ( ឧ. ការនិយាយ, ការត្រួតពិនិត្យពោះវៀន ទឹកនោម )ព្រមទាំង ការបង្ហាញនៃដំណើរថយក្រោយនៃតួនាទី និង​អាកប្បកិរិយា។
ការជួយដោះស្រាយកុមារ
ក្នុងការជួយកុមារដោះស្រាយបញ្ហាផ្លូវចិត្ត វាពិតជាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ចំពោះវ័យជំទង់ ក្នុងជីវិតកាលពីអតីតកាលរបស់ពួកគេ ដែលជួបអារម្មណ៍អវិជ្ជមាន ពួកគេអាចមានអារម្មណ៏ត្រូវបានស្តីបន្ទោស។ មានយុត្តិសាស្រ្តមួយចំនួនដូចជាៈ
  • បង្ហាញពីការយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់កូននិយាយ
  • ប្រើសំលេងទន់ភ្លន់
  • ធានាថាពួកគេនិងមានសុវត្តិភាព
  • កុំសរុបសេចក្តីអារម្មណ៏របស់កូនដោយពាក្យ ” កុំធ្វើដូចក្មេង កុំយំ ”
  • អនុញ្ញាតឲ្យកូនគ្រប់គ្រងខ្លួនគេ(ភាពឯករាជ)
  • ប្រសិនបើកូនចង់និយាយត្រូវស្តាប់
  • អនុញ្ញាត ប្រសិនបើកូនចង់មានការផ្លាស់ប្តូរ
  • ប្រសិនបើកូនប្រកាន់ភាពរឹងរូស​ត្រូវ​ មានភាពអត់ធ្មត់និងរកហេតុផល
  • អនុញ្ញាតឲ្យកូនបង្ហាញពីភាពភ័យខ្លាច ហើយជួយគាំទ្រ
  • ជួយកូនឲ្យកូនស្គាល់អារម្មណ៏របស់ពួកគេ
ចំណុចទាំងនេះអាចជាពត៌មានដល់ឪពុកម្តាយដើម្បីជួយក្នុងការដឹងពីការប៉ះពាល់ និងអំពីរបៀបដើម្បីជួយកូនរបស់អ្នកអោយងើបឡើងវិញ។